Sahipsiz Mektuplar 1

Sahipsiz Mektuplar 1

Sen dedi ve sustu, kalmamıştı artık dilinde bana dair ne bir söz nede bir yalan. Aşkı anlatan her kelimeyi yudum yudum bitirmişti artık. En doğru yalanlar bile faydasız kalmıştı. Gözlerinde ki yıldız sönmüş, mükâfatsız kalmıştı gönüller. Bazen düşünüyorum hatalarımı, yanlışlarımı bir bir. Yanımda olmanı istemek… Yanında olmak… Şimdi anlıyorum ki karşımda durman, yanımda olmanın hayalini kurmaktan daha çok mutlu ediyormuş dilsiz yüreğimi. Şimdileri ise farklı bir öyküdeyim yazılmayı yeniden bekleyen.

Ve şair yeniden yazmaya başladı;

‘’Bu sevgi duvarı arkası ölüm

Karanlık loş bir oda sessizliği gördüm

Hem sağır hem dilsiz hem de kör gördüm

Yıkınca duvarı sensizliği gördüm’’

Bak nede güzel söylemiş şair, yıkında duvarı sensizliği gördüm. Aramızda hep bir perde olduğunu sanırdım ve sabrederdim. Ama aramızdakinin bir duvar olduğunu anlayınca sabrımdan şüpheye düştüm. Ve yıktım aramızdaki duvarları. Ve gördüm aslında bende olmadığını… Sonra diğer bir şair geldi aklıma onu dinledim bak nede güzel anlatmış şair beni…

‘Sen bendesin ben sendeyim leylam. Aramızda bir perde rüzgâr esse açılacak, işte o perdenin adıdır sabır. Mermeri delen, suyun sabrıdır. Sabrına hayran olmayan cahile de ki; Yağmurlardan sonra açarmış başaklar, meyveler sabırla olgunlaşırmış. Ve bir gün gözlerim taa içine bak, anlarsın ölüler ne için yaşarmış. ‘’ Sen sabret Allah selamet versin…

Talip sarıbaş

27.05.2011 17:25:58